Uitslagen en Standen

Foto's    
Verslag eerste team
 
25 april 2006

Kasteel 1 veilig dankzij Bennekom

Daan Derks

 

Na de slechte wedstrijd tegen Rheden zou er tegen Bennekom toch iets moeten gebeuren. Verlies zou betekenen dat degradatie of handhaving helemaal van de laatste wedstrijd zou afhangen. Voor de verandering, en natuurlijk omdat van deze wedstrijd zo veel af zou kunnen hangen, besloten we om een keer tactisch te spelen. Maarten verhuisde naar bord 1 en Caspar mocht aantreden op bord 6.

 

Het leek al snel weer de verkeerde kant op te gaan toen Leon op bord 5 zomaar een stuk weggaf en Willem op bord 3, na een dure fout in de opening, ook snel verloren kwam te staan.

 

Toen leek het tij echter een keer onze kant op te keren. De tegenstander van Willem promoveerde heel gretig met zijn pion tot dame maar miste een mat in 1 (achter de paaltjes) zodat dit punt toch nog onverwachts in Wijchense handen viel. Twan, op bord 7, bouwde aan het einde van de opening een valletje in de stelling in waar de tegenstander met open ogen in liep. Dit leverde in eerste instantie een gezonde pion op. Hierna probeerde de tegenstander met alle macht activiteit voor zijn stukken te krijgen door de ene na de andere pion weg te geven. Deze actieve stukken werden echter nooit echt gevaarlijk zodat Twan ons op een 2-0 voorsprong kon zetten.

 

Ik had het grootste deel van de partij te kampen met een slecht gespeelde opening. Toen ik eindelijk erin geslaagd was om de dreigingen van mijn tegenstander te pareren en mijn laatste stukken had kunnen ontwikkelen vond ik dat ik beter stond en ging op zoek naar een winstweg. De tegenstander wist de stelling echter gesloten te houden en het resterende pionneneindspel was potremise.

 

Caspar miste op bord 6 in een gelijkopgaande partij op een gegeven moment een hele grote kans. Hij overzag een tijdelijk toren offer op f6. Hierna kwam de tegenstander steeds beter te staan. Misschien dat het toreneindspel zelfs wel verloren was maar Caspar zou geen Caspar heten als hij niet een “heel klein” valletje in de stelling in wist te bouwen. De tegenstander trapte er in en haalde zijn toren van de onderste rij. Dat had hij dus niet moeten doen. 3½-½ voor ons. Gezien het restant van de borden waren we er echter nog lang niet.

 

Leon vocht nog heel lang door maar de tegenstander liet hem, na het stukverlies na de opening, geen kans meer. De verrassing van de wedstrijd kwam toch wel van bord 1, waar Maarten speelde. De opening ging gelijk op en er kwam een eindspel op het bord waarin Maarten de slechte loper had en de tegenstander een goed paard. Waarschijnlijk stond Maarten toen nog wel verloren maar de tegenstander zag blijkbaar het goede plan niet en langzaam maar zeker kwam Maarten steeds beter te staan. Totdat de stelling waarschijnlijk helemaal gelijk was. Toen besloot de tegenstander dat de tijd gekomen was om te gaan forceren en dat had hij dus niet moeten doen. Maarten gaf zijn loper voor een gevaarlijke vrijpion en het paard en de koning van de tegenstander konden de pionnen van Maarten niet meer tegenhouden. Een fantastische prestatie van Maarten om op bord 1 het volle punt te pakken.

 

Met nog twee partijen te gaan was de wedstrijd nu dus in tas en waren we er zeker van dat we ook volgend jaar in de promotieklasse mee mochten spelen. Op bord 4 speelde Henk een ingewikkelde partij waarin hij de beste kansen leek te hebben. Na echter een paar tactische kansen gemist te hebben ontstond ook hier een eindspel van loper tegen paard. Henk stond nu zeker niet beter meer maar hij speelde het eindspel secuur naar remise.

 

Zo mogelijk nog ingewikkelder was de partij van Wesley. De tegenstander offerde een stuk voor twee hele gevaarlijke pionnen. Ik denk dat er op dat moment niet veel spelers in de zaal waren die deze ingewikkelde stelling helemaal konden bevatten. Toen offerde (blunderde?) de tegenstander een tweede stuk en Wesley stond toen waarschijnlijk gewonnen. In tijdnood blunderde hij echter waardoor de gevaarlijke pion van de tegenstander uiteindelijk toch de doorslag gaf.

 

Al met al mogen we heel blij zijn met dit resultaat tegen de nummer 3 uit de competitie en kunnen we nu de slotronde ontspannen tegemoet zien.

 

Eindstand: 5 - 3

 
04 maart 2006

Kasteel 1 gooit 2 matchpunten weg

Wesley van Nie

 

Het Kasteel 1 heeft opnieuw een wedstrijd verloren: Rheden bleek met 4,5 -3,5 te sterk. De vechtlust binnen het team was duidelijk voelbaar, maar de vorm laat ons nog steeds in de steek.

 

Rheden had bord 1 en 3 opgeofferd aan ondergetekende en Willem. Ik was dan ook als 1e klaar: een koningsaanval leverde de tegenstander een positionele ruïne op en voor dat ik de 1e pion buit kon maken hield hij het al voor gezien.

 

Maarten kon niet veel later ook een 1 opschrijven. Een fout van de tegenstander leverde een pion plus 2 sterke paarden op. Daarna maakte hij het mooi af.

 

10 minuten later stond het al 3-0: Twan bereikte een actieve stelling, waarin de tegenstander geen kans op tegenspel had. Hij startte een koningsaanval, die een stuk opleverde, genoeg voor het punt.

 

3-0 voor dus en hoewel er enkele zorgelijke stellingen waren leek de winst mogelijk. Willem had zijn tegenstander overspeeld en had de winsten voor het uitkiezen. In tijdnood bokte hij echter een stuk weg… 3-1 en een forse tegenvaller. Tegen de tijdcontrole verloor Caspar (op regelmatige wijze weggespeeld) en kreeg Ritchy spijt dat hij remise had afgeslagen. Ook hij verloor: 3-3..

 

Met Daan en Henk nog aan de gang leek 4-4 de meest logische uitslag. Daan stond verloren maar Henk gewonnen. Inderdaad kon Daan het niet droog houden, maar Henk wist de winst niet te vinden, zodat de Rhedenaars enigszins gelukkig de volle mep kregen.

 

Nu we op de 8ste plaats staan is de toestand van het 1e zorgelijk geworden. De wedstrijden tegen Bennekom en Schaakstad zullen minstens 2 matchpunten moeten opleveren.

 
04 februari 2006

Kasteel tegen Meppel

Henk van Kortenhof

 

Beide partijen speelden met een invaller, wij moesten het stellen zonder Wesley, terwijl Meppel Roel Donker miste. Hoewel we vooraf deze wedstrijd bij de te verwachten nederlagen telden, heerste achteraf het gevoel, dat er duidelijk meer in had gezeten. Dat gebeurt dit seizoen wel vaker! Binnen anderhalf uur stonden we al met 3-0 achter.

 

De eerste, die omviel, was Caspar. In een stelling met wederzijdse kansen pakte hij al te optimistisch een pion mee, om meteen mat te gaan. Maarten gaf in een voordelige stelling een stuk weg. Daan kwam redelijk uit de opening, maar werd vervolgens toch kansloos afgeserveerd.

 

In de tijdnoodfase werd het zelfs nog 4-0, toen Twan ook al een goede stelling de mist in zag gaan. Henk zorgde voor het eerste halfje, maar dat had meer moeten zijn. Zijn tegenstander bood in een lastige stelling een kwaliteit aan, die ten onrechte niet werd aangenomen. Van de zege van Leon heb ik heel weinig gezien of gehoord. Er stond in het middenspel iets op het bord, dat ik volstrekt niet kon beoordelen, maar wat onze man toch heeft gewonnen. Een goede prestatie, tegen een sterke tegenstander.

 

Invaller Ritchy speelde een puike partij. Ook hij kwam gewonnen te staan, maar was te voorzichtig. Het resterende toreneindspel leverde alleen maar een plusremise op. Man of the match was Willem van Berkel. Tegen de zeer sterke Berendsen bracht hij een theoretisch bekend kwaliteitsoffer. Secuur spelend vergrootte hij zijn voordeel om ergens in het verre eindspel te winnen.

 

Opvallend in deze ronde is het slechte presteren met wit. Alleen Ritchy speelde remise, alle ander witspelers verloren, en vaak nog snel ook. Alles bij elkaar haalden zwartspelers van beiden teams samen 6 van de 8 punten!

 

Eindstand: 3 - 5

 
17 december 2005

Het Kasteel vlot langs ASV

Willem van Berkel

 

Het eerste team van Het Kasteel heeft afgelopen zaterdag een ruime zege geboekt op ASV-3, een tegenstander waar vorig jaar nog stevig van verloren werd. De wedstrijd, die gespeeld werd in Grand Café Lorentz van het Kennisintensief Ondernemers Centrum in Arnhem-Presikhaaf, verliep voor de Wijchense schakers zeer voorspoedig. Na een vlotte remise van kopman Willem van Berkel wist Daan Derks aan bord 7 als eerste een ASV'er beentje te lichten. In een ongeveer gelijke stand weigerde Daan heel listig een remiseaanbod van zijn tegenstander die vervolgens onmiddellijk in de opgezette val trapte.

 

De volgende opsteker viel te noteren aan bord 6. Leon ter Beek was door een onoplettendheid in de opening een pion kwijt geraakt aan Erika Belle, voormalig dameskampioene van Nederland. In het middenspel was Erika echter niet attent genoeg, waarna Leon gemakkelijk remise kon maken. Met deze 2-1 tussenstand zag het er zeer goed uit voor Het Kasteel, temeer daar alle andere borden goed tot comfortabel stonden. Toch duurde het even alvorens de wedstrijd beslist werd. Maarten Rossen speelde aan bord 8 een interessante partij met wisselende kansen. In tijdnood liet zijn tegenstander plots een toren instaan waarna Maarten koeltjes zijn eerste zege binnenhaalde voor het eerste team.

 

De mooiste overwinning kwam zoals zo vaak van good-old Henk van Kortenhof. Na een onduidelijke opening ging Henk aan bord 4 zonder blikken of blozen in de aanval. Ruud Wille, toch zeker niet de eerste de beste, werd vervolgens volledig van het bord geblazen. Wesley van Nie speelde met wit een sterke partij aan bord 3. Hij had steeds een klein voordeel maar met ongelijke lopers op het bord koos hij voor remise en de winst van het team.

 

Twan Rutjes speelde aan bord 5 ook een dijk van een partij. Na een lange rokade en opmars van de h-pion had hij prachtige kansen tegen de zwarte monarch. Zoals zo vaak had Twan echter maar weinig tijd. Met nog één minuut voor acht zetten bood hij remise aan, in de veronderstelling dat er nog een halfje nodig was voor de winst van het team. Dat was jammer, want hij miste daardoor een geforceerd mat in drie. Wat een luxe echter, voor het eerst dit jaar bij de tijdcontrole al de overwinning op zak (5‑2).

 

En wie was er nog bezig aan bord 2? Caspar uiteraard. En Caspar zou Caspar niet zijn als hij er nog eens goed voor ging zitten. Langs bergen en dalen probeerde hij zijn pluspion te verzilveren, maar na een ietwat ongelukkige afruil raakte zijn paard wat verdwaald. Tijdens het schrijven van dit stuk was nog onduidelijk hoe deze partij is afgelopen, maar een remise lijkt mij het meest logische resultaat. Door deze mooie overwinning staan we weer op 50% en stevig in de middenmoot. Laat het nieuwe jaar nu maar komen.

 

(Daan Derks; helaas zou Caspar in het late eindspel tot twee keer toe mis tasten waarna hem, na de winst, ook nog een remise ontglipte.)

 

Eindstand: 5 - 3

 
25 november 2005

Kasteel morst punten tegen ASV IV

Wedstrijd van de remises eindigt onbeslist

Henk van Kortenhof

 

Hoewel we voor de eerste maal dit seizoen compleet waren, is deze wedstrijd toch wel teleurstellend geëindigd in 4-4. Direct na de openingsfase taxeerde ik een totaalscore van ca 5-3. Jammer genoeg werden enkele veelbelovende stellingen niet in winst omgezet.

 

Wesley speelde met zwart een klassiek Damegambiet. Wat ik ervan zag, liep dat tamelijk geruisloos naar remise, hoewel onze man zeker niet minder stond.. Ik (Henk) speelde, op bord 2 tegen een oude bekende Hans Rigter. Deze kwam met een ongebruikelijke variant van Franse Winawer. Ik offerde een pion voor comfortabel spel. Daarna liet ik me echter flessen en kreeg de keuze tussen stukverlies zonder compensatie of de dame offeren tegen een toren met drukspel. Ik besloot tot het laatste en de stellingsdruk, in combinatie met de druk van de klok werd de ASV-er te machtig. Het mat was een plaatje!

 

Op bord 3 had Willem een lastige middag. Zijn tegenstander speelde het Colle‑systeem, zonder de aanvallende bedoelingen, die bij die opening horen. Tja, en dan kan ook Willem niet zoveel bereiken, remise. Caspar op bord 4 kwam met wit zeer goed uit de opening. Pluspion, met nog een zwakke dubbelpion voor zwart op de koop toe. Ergens moet de techniek hem in de steek hebben gelaten. De pluspion verdween en ook de dubbelpion werd opgelost. Er werd nog lang doorgespeeld, maar de kans op winst was verkeken.

 

Ook Daan kwam op bord 5 goed uit de opening, een Pirc.  Hij was echter als eerste klaar, door herhaling van zetten. Twan op bord 6 had een moeilijke middag tegen de sterkste ASV-er, Erik Wille. Twan speelde met wit in een Franse opening het Millner‑Barry gambiet. Het gevaar van een gambiet is altijd, dat je de pion achterblijft. Dat gebeurde ook hier. Toen Twan nog een pion offerde, bleek dat duidelijk teveel van het goede. Hij werd betrekkelijk eenvoudig uitgetikt.

 

Leon op bord 7 kreeg een Konings-Indiër op het bord.  Ik heb er niet zoveel van gezien, dacht eigenlijk, dat hij wel goed stond. Maar ook dit liep vrij spoedig remise. Maarten op bord 8 tenslotte, speelde een goede partij, waarbij hij duidelijk voordeel kreeg. In de tijdnoodfase gebeurde er echter het een en ander. Toen de kruitdamp was opgetrokken stond er een lastig te beoordelen stelling op het bord, met wit K+D+L+3pi en zwart K+2T+P+3pi. Bovendien een heel complexe stelling. Misschien heeft Maarten het ergens beter kunnen doen. Zoals het ging won hij wel een stuk, maar de zwarte torens ontwikkelden zoveel activiteit tegen de witte koning, dat eeuwig schaak de enige uitweg was.

 

Eindstand: 4 - 4

05 november 2005

Kasteel 1 ten onder tegen Veenendaal

Daan Derks

 

In de derde ronde van de competitie moest ons eerste tegen koploper en grote favoriet voor het kampioenschap Veenendaal 1. Een week voor de wedstrijd werd al een partij vooruit gespeeld. Henk speelde toen, op bord 4, een spectaculaire partij waarin ieder half uur wel een compleet andere stelling leek te ontstaan. Zelf zegt hij over zijn partij: “Voor de weinigen, die er gisteravond niet bij waren, het is uiteindelijk remise geworden. Vraag niet hoe, het was een partij als een fantasy boek. Vol avonturen, missers en wonderbaarlijke ontsnappingen. Maar uiteindelijk was de uitslag terecht.” De partij werd dus remise.

 

Een week later kregen we met zware tegenslag te kampen toen Willem van Berkel te ziek was om mee te kunnen spelen. Op het laatste moment dus een invaller gezocht. Dat bleek niet makkelijk want iedereen had al andere verplichtingen. Gelukkig bleek Patrick Zeelen bereid om mee te gaan zodat we tenminste niet met 7 spelers hoefden af te reizen. Hij vond het zelfs goed om op bord 2 te gaan zitten zodat de rest van het team intact kon blijven. Patrick zette de partij wat te voorzichtig (passief) op waarna al snel duidelijk werd dat hij langzaam weggedrukt zou worden. Hij hield het nog wel heel lang vol maar moest uiteindelijk toch de pijp aan Maarten geven.

 

Over de partij van Leon, op bord 5 valt niet veel te vertellen. Zelf zegt hij: “Ik kwam met wit goed uit de opening en stond wat prettiger. Maar vlak na de opening gaf ik zwart de gelegenheid tot gelijk spel te komen. De muziek was uit de stelling, zwart bood remise aan, en er was geen reden om te weigeren. Helaas!”

 

Caspar was weer verhuist naar bord 1 zodat hij wit had en speelde weer één van zijn karakteristieke partijen. Toen hij in de slotfase een stuk verloor was de tweede 0 een feit. Ik zat weer een keer op bord 8. Hoewel het leek alsof ik nogal passief stond viel dat allemaal volgen mij nog wel mee. Op een gegeven moment kwam mijn dame echter in de problemen en ik meende een dame offer te zien dat me twee torens en 1 of 2 pionnen zou moeten opleveren. De tegenstander pakte echter ook nog een extra stuk mee. Toen was het pleit snel beslecht en met een tussenstand van 4 - 1 leken we op een gigantische nederlaag af te stevenen.

 

Twan, op bord 7, speelde echter een hele goede partij. Beide spelers kwamen in hevige tijdnood. Op een gegeven moment viel Twan, in een hele goede stelling, een toren aan met zijn loper. In tijdnood raakte zijn tegenstander de koning aan hetgeen Twan claimde (dit betekent dat er dus met die koning gezet moet worden.). De tegenstander gaf meteen op omdat hij zijn toren zou verliezen.

 

Ook Maarten, op bord 6 speelde na de opening (die niet goed was) een hele goede partij. Zelf zegt hij er over: “In de analyse bleek inderdaad dat ik na de opening verloren stond. Mijn tegenstander had hier op twee momenten van kunnen profiteren. Toen ik c5 speelde had hij en-passant kunnen slaan wat goed was voor wit. En hij liet f4 toe wat hij eigenlijk zelf had moeten spelen. Nadat ik met f4 dichtschoof heb ik geen echte problemen meer gekend, op een gegeven moment stond ik zelfs iets beter maar ook in de analyse kwamen we met deze slotstelling niet verder dan remise.”

 

Wesley speelde op bord 3 een hele lange partij. Na de 40ste zet moest er zelfs gereconstrueerd worden of beide spelers de 40 zetten wel hadden gehaald. In de slotfase leek het er even op dat Wesley de overhand zou krijgen toen de tegenstander gedwongen werd een kwaliteit te offeren. Met zijn loper had hij echter genoeg compensatie zodat beide spelers niet verder konden komen en de vrede werd getekend.

 

Al met al kunnen we denk ik niet ontevreden zijn met dit resultaat. Gezien het feit dat we bord 3 moesten missen zijn we niet helemaal weggespeeld. Pikant detail is dat wij zonder bord 3 meer bordpunten van Veenendaal wisten af te snoepen dan Meppel (1½) en Rheden (1) bij elkaar.

 

Eindstand: 5 - 3

 

15 oktober 2005

Eindelijk weer overwinning Kasteel 1

Wesley van Nie

 

In een spannende wedstrijd heeft het 1e team eindelijk weer een wedstrijd gewonnen. UVS werd met het kleinste verschil verslagen. 

 

de score werd geopend door Wesley(3) die na 12 zetten remise aanbod in een stelling waarin beide partijen niet veel spel hadden. De tegenstander (Ten Bos) ging vrijwel direct akoord, hoewel hij wit had.

 

Daan op 5 dacht een half uur na over een paardoffer tegen Wüstefeld, maar besloot hier van af te zien, naar zijn gevoel terecht. niet veel later werd het eindspel remise gegeven.

 

Ook Leon (7) speelde tegen Hofman vrij snel remise. waarschijnlijk had zijn tegenstander enkele kansen op beter spel gemist, dus Leon was (ook) tevreden

 

Hierna begon de wedstrijd pas echt. Willem van Berkel speelde aan het 1e bord tegen Willemsen  zijn Toren pardoes op een veld gedekt door een pion, maar aannemen was niet goed en andere zetten waren dat ook niet. Volgens Caspar heet zoiets een "ploftoren"

 

Henk (4, de Kruijf) kreeg zijn favoriete opening op het bord en stond al snel heel goed. Op een gegeven moment leek hij een stuk te winnen maar de tegenstander had nog een verborgen verdediging. Deze zag hij niet en ook Henk won.

 

de tussenstand was daarmee 3,5-1,5 maar UVS had nog kansen op een gelijkspel.

 

Ritchy op bord 8 won een pion tegen Remmerts. Helaas raakte hij die weer kwijt, won vervolgens een andere pion maar ook die raakte hij in tijdnood kwijt.

Gevolg: remise

 

Twan had op bord 5 al snel Adriaanse een kwaliteit cadeau gegaan. hij gaf de moed niet op en probeerde de zaak te compliceren. Het was uiteindelijk niet genoeg, onze 1e verliespartij

 

Daarmee kwam de druk op schouders van Caspar die een bizarre partij speelde tegen Vd Spoel op bord 2. Op een gegeven moment was het bord nog bezaaid met stukken, maar had alleen Caspar nog 1 pion en zwart geen meer. Caspar stond ook nog eens een Toren achter. Natuurlijk bleef hij zoeken naar kansen en gelukkig had de tegenstander na de 40ste zet het punt al geteld. Toen hij echter terugkwam zag hij dat Caspar zijn dame had geofferd, hetgeen hem netto een stuk opleverde. Caspar bood meteen remise aan en de tegenstander ging hier op in, nog steeds met een kwaliteit meer.

 

Zo heeft het 1e, na 5(!) wedstrijden zonder overwinning, UVS 2 verslagen met 4,5‑3,5

 

24 september 2005

Slechte seizoenstart Kasteel 1

Daan Derks

 

De eerste wedstrijd van het seizoen speelde ons eerste tegen SMB 3. Gezien de prestaties van SMB vorig jaar zouden we hier eigenlijk moeten winnen om bovenin mee te kunnen draaien. Het zou echter een wedstrijd van de pech worden. Om te beginnen werd Wesley ’s nachts ziek waardoor hij niet in staat was om mee te spelen. Na lang bellen vond ik gelukkig Jos bereid zijn plek in te vullen. Caspar schoof hierdoor naar bord 1, Maarten naar bord 2 en Jos speelde op bord 8. Aangekomen in Café-zaal Groenewoudt bleek deze nieuwe zaal van SMB niet echt geschikt om te schaken. De zaal was veel te donker en de tafels waren veel te klein. Als klap op de vuurpijl had Leon zich een uur vergist in het aanvangstijdstip waardoor hij maar net op tijd binnen kwam om niet op tijd te verliezen. Toen hij uiteindelijk arriveerde had Willem op bord 3 inmiddels zijn partij al in de zak. In 12 zetten kreeg zijn tegenstander alle hoeken van het bord te zien.

 

Leon en Jos wisten op bord 7 en 8 niet echt veel klaar te maken waardoor SMB al ver voor de eerste tijdscontrole een 2 – 1 voorsprong wist te pakken. Maarten had deze dag erg veel last van hoofdpijn. Niet echt bevorderlijk om een goede schaakpartij af te werken. Hij speelde dan ook bijzonder matig en toen de witte toren op de damevleugel zijn stelling binnen drong was ook hier het pleit snel beslecht. Henk kreeg op bord 4 tegen meisjestalent Martine Middelberg een hele goede stelling. Hij won een kwaliteit maar onderschatte de activiteit van de witte stukken. Nadat eerst de witte Dame en daarna de witte toren zijn stelling binnen drong werd hij midden op het bord door de witte loper mat gezet.

 

Twan, met zwart op bord 6, was één van de weinige die een goede partij schaak liet zien. Hij maakte ijzersterk gebruik van de loperdiagonaal a8-h1. En toen zijn Dame ook nog de witte stelling binnenviel leek het punt alleen nog maar een kwestie van tijd. Vlak voordat Twan mat zou kunnen gaan zetten viel de vlag van zijn tegenstander. Caspar miste de winstvoortzetting op bord 1 in een spectaculaire partij. De tegenstander had een stuk geofferd tegen hele gevaarlijke f- en g pionnen. Het bleef lang onzeker of zwart een beslissende aanval op zou kunnen zetten maar toen Caspar ook een tweede stuk wist te slaan leek het dubbeltje de goede kan op te vallen. Toen speelde Caspar een paar matige verdedigingszetten waarna zijn tegenstander kon vluchten naar eeuwig schaak.

 

Ik was, gezien het rommelige begin van de wedstrijd, mijn concentratie helemaal kwijt en had Désiré Fassaert in de opening al een pion cadeau gedaan. Er ontstond een, volgens mij, finaal verloren stelling maar gaande de partij lukte het me toch om me weer enigszins te gaan concentreren waarna ik op zoek ging naar zetten die het hem nog moeilijk zouden kunnen maken. Ondanks mijn pion achterstand besloot ik toch om torens te ruilen waarna er een eindspel ontstond waarin ik een paard en een pion op h2 had en mijn tegenstander een witveldigeloper en pionnen op b5 en h4. Ik stond nog steeds helemaal verloren maar had inmiddels wel een truc gezien. Als namelijk de zwarte h4 pion op h3 zou staan en ik mijn koning op tijd naar g1 zou kunnen brengen dan zou de zwarte koning mijn h2 pion niet meer kunnen aanvallen en zou ik mijn paard kunnen offeren tegen de zwarte b-pion. Ik begon er dus mee om met mijn paard de h-pion aan te vallen in de hoop dat hij h3 zou spelen. En jawel, het eerste deel van mijn plannetje lukte. Toen was het zaak om mijn paard zo snel mogelijk weer naar de andere vleugel te brengen en dan maar hopen dat mijn tegenstander mijn truc niet zou doorzien. Wonder boven wonder begon hij met zijn pion te lopen en ik kon à tempo mijn paard offeren tegen die potentiële dame en ik bood meteen remise aan. Désiré viel bijna van zijn stoel van verbazing. Niet erg sportief om in verloren stelling remise aan te bieden zal hij gedacht hebben. Na echter nog een heel aantal zetten zag hij dan toch wat hem was overkomen en ging hij akkoord met remise. Na ruim 6 uur spelen konden de laatste stukken eindelijk in het doosje.

 

Eindstand: 5 – 3

 

Deze pagina is voor het laatst bijgewerkt op dinsdag 12 november 2013